Анасы келедi. Оған Пайғамбар (с.ғ.с.):

- Балаңызға кешiрiм етiңiз, өлiм аузында жатыр, - дейдi.

- Кешiрмеймiн, - дейдi ашулы ана.

- Ендеше, қазiр ұлыңызды көз алдыңызда өртесе шығар ма едiңiз? Сiз кешiрмесенiз, оны о дүниеде тозақтың оты күтiп тұр. Ал сiздiң кешiрiмiңiз оны сол өрттен арашалап қалуы мүмкiн, - дейдi ол.

Сонда анасы:

- Қаншама көңiлiмдi қалдырып, жанымды ауыртса да, туған баламды өртке қалай қияйын? Кештiм бәрiн де, - дейдi.

Сол сәтте ғана Алқаманың тiлi икемге келiп, кәлимасын қайтарып барып көз жұмыпты.