Адамның асқа деген тәбетінің болуы әрі дастарханда аштықты басатын рұқсат етілген тамақтың тұруы Алла Тағаланың ұлы мейірімі мен жомарттығы болып табылады. 

Әр кез дастарханға жайғасарда Алла Тағаланы, Оның мейірімін еске алып, нәсіп етілген тамақ жөнінде ойлану қажет.

Тамақ ішер алдында «Бисмилляһ» деп айту - зікір, ал осы нығметтің бәрін Кімнің беріп жатқанын есте сақтау - ойлану болып табылады. Ал тамақ соңындағы «Әлхәмдулилляһ» разышылықты білдіру болып есептеледі. 

Кімде-кім дастархан басына отырғанда зікір айтып, ойланып отыратын болса, оның жеген тамағы ағзасына пайдалы болып, ал оның амалдар кітабына «разылық білдіріп, шүкірлік етті» деп жазылады. 

Сондай-ақ, ислам ғалымдары тамақ ішу кезіндегі артық салмақтың пайда болуына кедергі келтіретін сүннетті де еске салады. Аталмыш сүннетке сәйкес, қажетті мөлшерде ғана тамақтанып, дастархан басынан біраз тоймай тұру қажет.  Ал тойса да, қомағайланып тамақты асай беретін адам семіруден қашып құтыла алмайды.