– Я, Расулаллаһ! Пәлен деген көршім құрмасының қоқыстарын менің аулама тастайды. Маған жамандық жасауын тыяр емес,- деп мұңын шақты.

Пайғамбарымыз әлгінің көршісін шақырып алып:

– Көршіңнің ауласына тастап жүрген құрмаңның қажетсіз ағаштарын маған сат,- деп сұрады.

Әлгі кісі бірден:- Болмайды,- деп үзілді-кесілді келіспеді.

– Онда маған сыйлашы, – деп өтінді.

Әлгі кісі тағы да:

– Болмайды,- деді.

– Онда маған беріп, орнына Жұмақтық қайтарымын ал, – деп ең бір бағалы ұсыныс жасап еді, бұл жолы да әлгі кісі сазарған қалпы:

– Болмайды,- деді.

Сонда Пайғамбарымыз ﷺ кейіген күйі:

– Сәлемдесуден қашатын кісілерді қоспағанда (бүгінге дейін) сенен өткен сараң адам көрмеппін,- деген еді тұнжырап...