Екі-үш жігіт біраз айналып, бір шатырды көздері шалып, соған қарай жүрді. Сәлем беріп ішке кірсе ішінде жасы келген қарт әйел отыр екен. Олар тағам бар болса өздеріне сатып алғысы келетіндіктерін айтады. Қарт әйел: “Менде сатуға арналған тамақ жоқ, бірақ малын бағып қайтатын балаларыма арналған тағам бар еді,” - дейді. Ашыққан жігіттер қарт анадан сол тағамды беруін сұрайды.

Кейуана: “Оны қарындары ашып шаршап қайтатын ұлдарыма дайындаған едім.Менде ыстық тастың астына басылған нан, бар соны берейін,” - дейді. Олар тағамның жартысын беруін сұраған да кейуана: “Жартысын бере алмаймын. Барлығын алыңдар,” - дейді. Олар: “Жартысын беруден бас тартып, барлығын тұтастай беруіңіз қалай?” - деп таң қалады. Ол: “Өйткені жартысын беру адамның қадірін төмендетеді. Ал, барлығын беру - жақсы қасиет,” - деп жауап береді. Сөйтіп, оларға тұтас нанды береді, бірақ олардың қайдан келе жатқан адамдар екенін сұрамайды. Тамақ алып қайтқан жігіттер сапарды басқарушыға болған істі баян етеді. Ол қарт ананы алып келулерін талап етеді.

Олар қайта келіп, қарт анаға өздеріндегі үлкен кісінің сый жасағысы келгенін айтып, бірге жүруін өтінеді. Қарт ана: “Құдайым-ау, бұл үлкен құрмет, бірақ менің жасағаным ешқандай сый жасауға тұрарлық жақсылық емес қой. Әшейін, адамдардың бір-біріне көмектесуі емес пе?!” - дейді. Олар өздерімен жүруін өтініп болмаған соң бірге еріп барады. Сапарды басқарушы үлкен кісі әйелдің жай-күйін сұрады. Ол әйел: “Мен бір кедей әйелмін. Аз тамаққа қанағат етіп, таза бұлақтан су ішемін, жаным қайғыдан таза,”- дейді. Сапар басшысы: “Егер ұлдарың ашығып келсе, оларға не бересің?” - деп сұрайды. Әйел: “Ей, мырза, бұл істі мүлде қиындатып жібердіңіз-ау. Мен бір кісіге жасаған жақсылығымның қайтарымын одан күтпеймін" - дейді.

Сапар басқарушысы қасындағы жігіттерге қарт ананың ұлдарын жеткізулерін талап етеді. Олар келген соң жағдайын сұрап біледі. Одан кейін жігіттеріне қарт ана мен ұлдарына он мың дирһам беруді бұйырып, құрметпен шығарып салады.