Ал мына дұғаны айтқан адамға періштелер асығады:

كُنَّا يَوْمًا نُصَلِّي وَرَاءَ النَّبِي صلى الله عليه وسلم ، فَلَمَّا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرَّكْعَةِ قَالَ : سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ . قَالَ رَجُلٌ وَرَاءَهُ : رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ ، حَمْدًا كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ . فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ : مَنِ الْمُتَكَلِّمُ ؟ قَالَ : أَنَا . قَالَ : رَأَيْتُ بِضْعَةً وَثَلاَثِينَ مَلَكًا يَبْتَدِرُونَهَا ، أَيُّهُمْ يَكْتُبُهَا أَوَّلُُ

Сахаба Руфаға ибн Рафиғ Зурақи (р.а) айтты: «Бірде Алла Елшісінің (ﷺ) арқасында намазда тұрған едік. Ол (ﷺ) рукуғтан басын көтергенде «Самиғаллаһу лиман хамидаһ» («Алла құлының кімге мадақты айтқанын естіді») деді. Сол кезде арқасынан біреу: «Хамдан касирон тойибан мубарокан фиһ» (Аллаға көптеген игі және берекелі дәріптеулер арқылы мақтаулар болсын!) деді. Намаз біткенде Алла Елшісі (ﷺ) артына бұрылып: «Жаңағы сөздерді айтушы кім?» – деп сұрады.  Әлгі адам «мен» деді. Сонда Пайғамбар (ﷺ): «Мен отыздан астам періштенің сол сөздерді бірінші болып жазып алу үшін асығып жатқандарын көрдім» деген (Бухари).